Leki przeciwhistaminowe

Stosowanie leków przeciwhistaminowych w leczeniu autyzmu jest obszarem, który nie został szeroko zbadany, a dowody na poparcie ich skuteczności w zarządzaniu podstawowymi objawami autyzmu są ograniczone. Leki przeciwhistaminowe są stosowane głównie w leczeniu reakcji alergicznych, bezsenności, a czasami lęku ze względu na ich działanie uspokajające. Nie ma istotnych dowodów klinicznych, które uzasadniałyby rutynowe stosowanie leków przeciwhistaminowych w leczeniu autyzmu. Niewiele istniejących badań jest często małych i brakuje im rygorystycznych kontroli.

Leki przeciwhistaminowe mogą powodować skutki uboczne, w tym senność, zawroty głowy, suchość w ustach, a w niektórych przypadkach paradoksalne pobudzenie (zwiększona aktywność zamiast uspokojenia).
Regularne stosowanie uspokajających leków przeciwhistaminowych może prowadzić do tolerancji, co oznacza, że z czasem mogą być potrzebne wyższe dawki, aby osiągnąć ten sam efekt. Istnieje również ryzyko uzależnienia.
Leki przeciwhistaminowe nie rozwiązują podstawowych objawów autyzmu, takich jak trudności w komunikacji, wyzwania społeczne i powtarzalne zachowania. Ich stosowanie jest na ogół ukierunkowane na problemy wtórne, takie jak problemy ze snem lub lęk.