Terapia Integracji Sensorycznej

Terapia Integracji Sensorycznej (Sensory Integration Therapy, SIT) to rodzaj terapii zajęciowej, mającej na celu pomoc osobom z autyzmem z problemami przetwarzania sensorycznego. Terapia ma na celu poprawę sposobu, w jaki mózg przetwarza i integruje informacje sensoryczne z otoczenia, co prowadzi do lepszej koordynacji ruchowej, uwagi i zachowania. Terapia integracji sensorycznej ma na celu pomóc ludziom lepiej radzić sobie z wieloma bodźcami sensorycznymi. Zazwyczaj jest dostosowywana do indywidualnych potrzeb przez terapeutów zajęciowych. Na przykład terapeuta zajęciowy może zaprojektować i wdrożyć indywidualny program doświadczeń sensorycznych dla dziecka z autyzmem. Nie istnieje uniwersalnie akceptowany protokół dotyczący sposobu przeprowadzania SIT. Terapia integracji sensorycznej jest stosowana, aby pomóc dzieciom nauczyć się korzystać ze wszystkich zmysłów razem – dotyku, węchu, smaku, wzroku i słuchu, a także zmysłów związanych z ruchem ciała. Twierdzi się, że ta terapia może poprawić trudne zachowania i zachowania powtarzalne. Te zachowania mogą być związane z trudnościami w przetwarzaniu informacji sensorycznych.

Terapeuci czasami sugerują również, że terapia integracji sensorycznej może pomóc w innych cechach autyzmu, takich jak trudności w zabawie i regulacji emocjonalnej. Pomysł, że trudności z przetwarzaniem informacji sensorycznych mogą być związane z trudnościami w życiu codziennym, został po raz pierwszy zaproponowany w latach 50. i 60. XX wieku przez A. Jean Ayres, terapeutkę zajęciową i psychologa edukacyjnego. Ayres opracowała terapię integracji sensorycznej pod koniec lat 70. jako leczenie dla dzieci z trudnościami w przetwarzaniu sensorycznym.

Niektóre formy terapii integracji sensorycznej nazywane są interwencją Ayres Sensory Integration (ASI). Ten rodzaj terapii integracji sensorycznej ma tendencję do skupiania się na celach i jest bardziej systematyczny niż inne rodzaje terapii integracji sensorycznej. Potrzeba więcej wysokiej jakości badań, aby dowiedzieć się, czy terapia integracji sensorycznej pomaga dzieciom z autyzmem. Niektóre badania sugerują, że może ona pomóc dzieciom w osiągnięciu niektórych celów, ale istnieją problemy ze sposobem, w jaki te badania zostały zaprojektowane.

Ponadto nie jest jasne, w jaki sposób terapia pomaga dzieciom. To znaczy, czy pomaga w trudnościach z przetwarzaniem sensorycznym – na przykład, czy dzieci stają się mniej wrażliwe na dotyk lub zapach? I czy jakiekolwiek zmiany w zdolnościach przetwarzania sensorycznego dzieci pomagają im w życiu codziennym lub innych umiejętnościach?
Kilka badań wykazało, że terapia ta ma negatywne skutki, takie jak nasilenie zachowań autoagresywnych, co wskazuje na jej potencjalne niebezpieczeństwo.