Terapia nerwowa

Terapia nerwowa to alternatywne podejście lecznicze, które polega na wstrzykiwaniu środków znieczulenia miejscowego, zazwyczaj prokainy lub lidokainy, w określone obszary ciała, w tym blizny, zwoje autonomiczne, gruczoły i inne tkanki. Celem jest zresetowanie autonomicznego układu nerwowego i złagodzenie przewlekłego bólu lub innych problemów zdrowotnych. W kontekście autyzmu niektórzy praktycy badali stosowanie terapii nerwowej jako potencjalnego leczenia, chociaż pozostaje ona kontrowersyjna i brakuje jej silnego naukowego poparcia. Terapia nerwowa opiera się na idei, że autonomiczny układ nerwowy (który kontroluje mimowolne funkcje, takie jak tętno, trawienie i ciśnienie krwi) może zostać zaburzony z powodu urazów, blizn lub przewlekłego stresu. Zwolennicy uważają, że wstrzykiwanie środków znieczulenia miejscowego w określone miejsca może „zresetować” układ nerwowy, prowadząc do poprawy różnych stanów zdrowia.

Niektórzy praktycy sugerowali, że terapia nerwowa może pomóc w objawach autyzmu poprzez rozwiązanie podstawowych problemów z układem nerwowym. Uważa się, że poprzez uspokojenie nadaktywnych reakcji autonomicznych terapia nerwowa mogłaby potencjalnie zmniejszyć objawy, takie jak lęk, nadpobudliwość lub trudności z przetwarzaniem sensorycznym.

W praktyce może to obejmować wstrzyknięcia w obszary takie jak blizny po szczepieniach lub innych urazach, które według niektórych są źródłami „pól interferencyjnych” wpływających na układ nerwowy. Istnieje bardzo ograniczona liczba naukowych dowodów potwierdzających stosowanie terapii nerwowej w autyzmie. Większość dowodów na terapię nerwową w ogóle pochodzi z anegdotycznych doniesień, studiów przypadków i kilku małych, słabo kontrolowanych badań.

Przeglądy systematyczne terapii nerwowej w innych stanach ogólnie wykazały, że jakość dowodów jest niska, a wyniki nie są wystarczająco silne, aby poprzeć jej powszechne stosowanie. W kontekście autyzmu przeprowadzono jeszcze mniej badań, co utrudnia ocenę jej skuteczności lub bezpieczeństwa. Terapia nerwowa jest uważana za wysoce kontrowersyjną w środowisku medycznym. Krytycy argumentują, że proponowane mechanizmy działania nie mają solidnych podstaw w neurofizjologii i że leczenie nie jest poparte rygorystycznymi dowodami naukowymi.

Podnoszono również obawy dotyczące potencjalnego ryzyka wstrzykiwania środków znieczulenia miejscowego w różne części ciała, szczególnie w przypadku stosowania u wrażliwych populacji, takich jak dzieci z autyzmem. Biorąc pod uwagę brak dowodów, interwencję tę można uznać za oszustwo. Wstrzykiwanie środków znieczulających bez żadnych naukowych dowodów wiąże się z potencjalnym ryzykiem dla zdrowia. Wstrzykiwanie środków znieczulenia miejscowego, takich jak prokaina lub lidokaina, do tkanek może powodować podrażnienie, stan zapalny, a nawet uszkodzenie otaczającej tkanki, szczególnie w przypadku nieprawidłowego lub wielokrotnego wstrzykiwania.

Istnieje również ryzyko uszkodzenia nerwów, jeśli wstrzyknięcia nie są wykonywane dokładnie, co może prowadzić do bólu, drętwienia lub innych problemów neurologicznych.