Wczesna interwencja w autyzmie

Stymulacja sensoryczna to wykorzystanie zewnętrznych bodźców środowiskowych w celu promowania pobudzenia i adekwatnej reaktywności behawioralnej, tak aby poprzez stopniowe dostarczanie systemowi nerwowemu informacji sensorycznych pacjent był w stanie podjąć adekwatne działanie w zależności od poziomu swojej reaktywności. Programy stymulacji sensorycznej wykorzystują różne zapachy i smaki o umiarkowanej do wysokiej intensywności, dźwięki werbalne i niewerbalne (np. biały szum lub muzyka), bodźce wzrokowe (np. obiekty, fotografie) oraz bodźce dotykowe (np. kontakt fizyczny, czucie własnego ciała, dotykanie obiektów o różnej fakturze, przesuwanie obiektów) w celu promowania pobudzenia i adekwatnej reaktywności behawioralnej. Stymulacja sensoryczna jest prowadzona przez pracownika służby zdrowia i, jeśli to możliwe, jest również zapewniana przez opiekunów po edukacji i poradach dotyczących odpowiednich ćwiczeń.