Terapia przytrzymywania

Terapia przytrzymywania opiera się na błędnym przekonaniu, że autyzm jest zaburzeniem więzi spowodowanym niezdolnością rodzica do nawiązania więzi z dzieckiem. Podczas sesji terapii przytrzymywania opiekun fizycznie przytrzymuje dziecko z autyzmem, aby wymusić kontakt wzrokowy i naprawić więź. To leczenie zostało uznane za nieskuteczne i niebezpieczne. Nie ma naukowych dowodów sugerujących, że terapia przytrzymywania działa, a jej stosowanie doprowadziło do śmiertelnych przypadków.