Terapia ekspozycyjna

Terapia ekspozycyjna, tradycyjnie stosowana w leczeniu zaburzeń lękowych, polega na stopniowym i systematycznym narażaniu danej osoby na obiekty, czynności lub sytuacje, których się obawia, w kontrolowany sposób, w celu zmniejszenia lęku i poprawy mechanizmów radzenia sobie. Chociaż nie jest to powszechna samodzielna metoda leczenia autyzmu, terapię ekspozycyjną można dostosować i zintegrować z szerszymi podejściami terapeutycznymi, aby pomóc osobom z autyzmem w radzeniu sobie z lękiem, wrażliwością sensoryczną i innymi powiązanymi wyzwaniami. Chociaż terapia ekspozycyjna okazała się bardzo skuteczna w leczeniu zaburzeń lękowych i zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, jej skuteczność w leczeniu podstawowych objawów autyzmu, wrażliwości sensorycznej i innych stanów jest kwestionowana. Należy zachować ostrożność, ponieważ terapia ekspozycyjna może być bardzo awersyjna, jeśli nie jest prowadzona prawidłowo i stopniowo.