Integracja Strukturalna

Integracja Strukturalna, znana również jako Rolfing, jest rodzajem pracy z ciałem, która ma na celu poprawę postawy, ruchu i ogólnego fizycznego ułożenia poprzez głęboką manipulację tkanki i uwolnienie miofascialne.
Opracowany przez Idę Rolf, Rolfing koncentruje się na reorganizacji tkanki łącznej ciała (powięzi), aby wzmocnić równowagę strukturalną i funkcję.
Chociaż jest głównie używany do zajmowania się problemami mięśniowo-szkieletowymi, niektórzy praktycy zbadali jego zastosowanie dla osób z autyzmem.
Istnieją ograniczone badania naukowe dotyczące skuteczności Rolfingu konkretnie dla autyzmu.
Większość dostępnych badań koncentruje się na ogólnych problemach mięśniowo-szkieletowych, raczej niż na autyzmie, i dowody wspierające jego korzyści dla autyzmu są skąpe.
Istniejące badania nie dostarczają mocnych ani rozstrzygających dowodów, że Rolfing ma znaczący wpływ na podstawowe objawy autyzmu, takie jak wyzwania w komunikacji społecznej, powtarzalne zachowania, lub problemy z przetwarzaniem sensorycznym.
Rolfing obejmuje głęboką manipulację tkanki, która może być fizycznie intensywna.
Dla dzieci z autyzmem, które mogą mieć podwyższone wrażliwości lub problemy z przetwarzaniem sensorycznym, ta intensywność potencjalnie mogłaby prowadzić do dyskomfortu lub stresu.
Sesje Rolfingu mogą być drogie, i bez jasnych dowodów na skuteczność dla autyzmu, inwestowanie w tę terapię może nie być najlepszym wykorzystaniem zasobów.
Kiedy metoda Rolfingu jest oferowana jako interwencja na podstawowe objawy autyzmu, może to być uznane za oszustwo.
Metoda Rolfingu jest czasami oferowana jako uzupełnienie dla terapii czaszkowo-krzyżowej, proszę zobaczyć wpis dla "terapia czaszkowo-krzyżowa".