Betanechol

Wapń jest niezbędnym minerałem kluczowym dla różnych funkcji organizmu, w tym zdrowia kości, funkcji mięśni i sygnalizacji nerwowej. W kontekście autyzmu toczy się dyskusja na temat roli wapnia, szczególnie w odniesieniu do jego potencjalnego wpływu na funkcje neurologiczne i zachowanie. Jednak związek między wapniem a autyzmem jest złożony, a dowody popierające specyficzne interwencje związane z wapniem w autyzmie są ograniczone i niejednoznaczne. Zapewnienie odpowiedniego spożycia wapnia jest niezbędne dla ogólnego stanu zdrowia, szczególnie dla rozwoju i utrzymania kości. Rozwiązanie problemu niedoboru wapnia może zapobiec powiązanym problemom zdrowotnym u dzieci z autyzmem.
W niektórych przypadkach suplementacja wapnia w połączeniu z innymi składnikami odżywczymi, takimi jak witamina D, może wspierać ogólne samopoczucie i potencjalnie poprawić niektóre objawy, chociaż potrzeba więcej badań, aby to potwierdzić. Nadmierne spożycie wapnia może prowadzić do hiperkalcemii (wysoki poziom wapnia we krwi), co może powodować kamienie nerkowe, problemy sercowo-naczyniowe i inne problemy zdrowotne. Suplementacja wapnia musi być zrównoważona z innymi składnikami odżywczymi, takimi jak magnez i witamina D, aby uniknąć potencjalnych zaburzeń równowagi, które mogłyby powodować problemy zdrowotne.
Lekarz może leczyć niedobory wapnia w konkretnych przypadkach osób z autyzmem, które cierpią na niski poziom wapnia z powodu zaburzeń równowagi żywieniowej. Jednak rozpoczęcie terapii suplementacją wapnia w celu leczenia podstawowych objawów autyzmu nie jest poparte dostępną obecnie literaturą naukową i może również wiązać się z ryzykiem dla zdrowia.