Naltrekson

Naltrekson jest stosowany głównie w leczeniu uzależnienia od opioidów i alkoholu poprzez blokowanie wpływu tych substancji na mózg. Chociaż Vivitrol, będący formą naltreksonu, nie jest specjalnie wskazany dla osób ze spektrum autyzmu, naltrekson był badany w kontekście potencjalnego leczenia niektórych objawów związanych z autyzmem. Jednak dowody popierające jego stosowanie w tym celu są bardzo ograniczone. Naltrekson był pierwotnie stosowany w leczeniu uzależnienia od heroiny i alkoholu. Po raz pierwszy został przetestowany jako terapia zachowań autoagresywnych u osób z autyzmem w połowie lat 80. w Stanach Zjednoczonych. Naltrekson jest dostępny w formie doustnej oraz jako zastrzyk o przedłużonym uwalnianiu (Vivitrol), który zazwyczaj podaje się raz w miesiącu.
Jedna z teorii sugeruje, że niektóre osoby z autyzmem mogą mieć podwyższony poziom endogennych opioidów (endorfin) w mózgu, co mogłoby przyczyniać się do zachowań takich jak samookaleczenia lub powtarzalne działania. Blokując receptory opioidowe, naltrekson teoretycznie mógłby zmniejszyć te zachowania, normalizując działanie endogennych opioidów. Niektórzy badacze spekulowali, że naltrekson mógłby zmniejszyć nadpobudliwość, samookaleczenia lub agresję u osób z autyzmem, chociaż dokładny mechanizm tych efektów nie jest dobrze poznany. Badania nad naltreksonem w autyzmie dały mieszane wyniki. Niektóre wczesne badania sugerowały, że może on zmniejszyć pewne trudne zachowania, takie jak samookaleczenia lub agresja, u podgrupy osób z autyzmem. Jednak te efekty były ogólnie skromne i niespójne w różnych badaniach.
Kilka badań wskazało, że naltrekson może zmniejszyć zachowania autoagresywne u niektórych dzieci z autyzmem, ale wyniki nie były solidne ani szeroko replikowane. Niektóre małe badania donosiły o zmniejszeniu nadpobudliwości lub agresji, ale znowu, te odkrycia nie były spójne. Zmienność wyników w różnych badaniach utrudnia wyciągnięcie jednoznacznych wniosków na temat skuteczności naltreksonu w leczeniu objawów związanych z autyzmem. Do typowych działań niepożądanych naltreksonu należą nudności, bóle głowy, zawroty głowy i zmęczenie. W niektórych przypadkach może powodować poważniejsze działania niepożądane, takie jak uszkodzenie wątroby, szczególnie przy wyższych dawkach.
Jeśli rozważa się naltrekson (Vivitrol) dla dziecka z autyzmem, kluczowa jest konsultacja z lekarzem, najlepiej z doświadczeniem zarówno w autyzmie, jak i stosowaniu leków psychotropowych. Mogą oni pomóc ocenić potencjalne korzyści w stosunku do ryzyka. Ponieważ naltrekson nie jest specjalnie zatwierdzony do leczenia autyzmu, jego stosowanie należy podchodzić z ostrożnością, a rodzice powinni być w pełni poinformowani o pozarejestracyjnym charakterze leczenia.