Autherapies | Evidence-based therapies

Cynk

...

Cynk jest niezbędnym pierwiastkiem śladowym, który odgrywa kluczową rolę w różnych procesach biologicznych, w tym w funkcji odpornościowej, syntezie białek, gojeniu ran i syntezie DNA. W kontekście autyzmu cynk zyskał uwagę ze względu na jego znaczenie w rozwoju i funkcjonowaniu mózgu. Niektóre badania wykazały niższy poziom cynku u dzieci z autyzmem w porównaniu z dziećmi neurotypowymi. Doprowadziło to do hipotezy, że niedobór cynku może przyczyniać się do niektórych objawów autyzmu, takich jak trudności w komunikacji, interakcjach społecznych i powtarzalne zachowania.
Wiele badań wykazało, że dzieci z autyzmem mogą mieć niższy poziom cynku we krwi lub włosach. Jednak nie jest jasne, czy jest to przyczyna, czy konsekwencja tego stanu. Te badania nie ustalają bezpośredniego związku między niedoborem cynku a rozwojem lub nasileniem objawów autyzmu. Nadmierne spożycie cynku może prowadzić do działań niepożądanych, takich jak nudności, wymioty, utrata apetytu, skurcze żołądka, bóle głowy i poważniejsze problemy, takie jak dysfunkcja odpornościowa i niedobór miedzi.
Chociaż cynk jest niezbędny dla zdrowia, dowody popierające jego stosowanie jako leczenie autyzmu nie są wystarczająco mocne, aby zalecać go jako podstawową terapię. Nadmierne poleganie na suplementacji cynku może odwrócić uwagę od bardziej skutecznych, opartych na dowodach interwencji.
Przed rozważeniem suplementacji cynku dla dziecka z autyzmem rodzice powinni skonsultować się z lekarzem, aby ocenić, czy suplementacja jest konieczna i bezpieczna. Jest to szczególnie ważne, ponieważ nadmierne spożycie cynku może powodować szkody. Podkreślanie zrównoważonej diety bogatej w naturalne źródła cynku, takie jak mięso, rośliny strączkowe, orzechy i nasiona, jest ogólnie najlepszym podejściem do zapewnienia odpowiedniego spożycia cynku bez ryzyka związanego z suplementami o wysokiej dawce.

Bibliografia

Zinc deficiency and supplementation in autism spectrum disorder and Phelan-McDermid syndrome

Link źródłowy

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35114017/


Previous


Next